Ndërtimin e tubacionit për transportim të gazit natyror TAP (Trans Adriatic Pipeline) do të firmosin në New York, Shqipëria, Italia dhe Greqia. Marëveshja ndërshtetërore është fillimi i një projekti të rëndësie të madhe gjeoekonomike dhe gjeopolitike si për rajonin po ashtu edhe për vendin tonë, sepse nëpërmjet tijë edhe natyrisht disa apave të tjerë, Shqipëria do të shndërrohet nga nje vend-konsumator në një vend-tranzitor, me rezultat që vlera e sajë në skenën ndërkombëtare do të rritet ndjeshëm.
Është mëse e qartë se një vend thjesht “konsumator” nuk ka asnjë avantazh kurrë negocion me një prodhues pasi është e varur plotësisht nga ky i fundit, një disvantazh që rritet nëse marrim parasysh edhe faktin që vendi ynë, Shqipëria, nga ana e madhësisë së tregut, nuk është një klient shumë i rendësishëm.
Në të kundërt, shnderrimi i vendit në “pikë tranziti” do të kemi një ngritje të ndjeshme të peshës gjeopolitike sepse nga ne do të varet edhe vendi që eksporton gazin natyral por edhe vendi i destinacionit. Shembulli i Ukrainës gjatë “luftës së gazit” me Rusinë çdo Janar, kishte si rezultat që gjysma e Europës të varet “humori” i Kievit ndaj Moskës.
Në këtë rast Shqipëria do të ketë funksionin e “urës” midis Azerbajxhanit, vend i cili do të eksportojë gaz natyror nga “Shah Deniz II” nëpërmjet Gjeorgjisë dhe Turqisë në Europë. Ja vlen të theksohet se vendi ynë është i vetmi partner i projektit që nuk është anëtare e BE-së, që përkthehet edhe si nje levë presioni në duart Diplomatëve Shqiptarë karshi omologëve Europian.
Një çështje e dytë që duhet të shfrytëzojë diplomacia Shqiptare –nëse nuk e ka bërë akoma- është evitimi i varësisë dhe i gjunjëzimit përpara palës Greke, në kërkesat e tyre shoviniste që kërcënojnë integritetin teritorial për çështjen e kufirit detar!
Është mëse e qartë se një vend thjesht “konsumator” nuk ka asnjë avantazh kurrë negocion me një prodhues pasi është e varur plotësisht nga ky i fundit, një disvantazh që rritet nëse marrim parasysh edhe faktin që vendi ynë, Shqipëria, nga ana e madhësisë së tregut, nuk është një klient shumë i rendësishëm.
Në të kundërt, shnderrimi i vendit në “pikë tranziti” do të kemi një ngritje të ndjeshme të peshës gjeopolitike sepse nga ne do të varet edhe vendi që eksporton gazin natyral por edhe vendi i destinacionit. Shembulli i Ukrainës gjatë “luftës së gazit” me Rusinë çdo Janar, kishte si rezultat që gjysma e Europës të varet “humori” i Kievit ndaj Moskës.
Në këtë rast Shqipëria do të ketë funksionin e “urës” midis Azerbajxhanit, vend i cili do të eksportojë gaz natyror nga “Shah Deniz II” nëpërmjet Gjeorgjisë dhe Turqisë në Europë. Ja vlen të theksohet se vendi ynë është i vetmi partner i projektit që nuk është anëtare e BE-së, që përkthehet edhe si nje levë presioni në duart Diplomatëve Shqiptarë karshi omologëve Europian.
Një çështje e dytë që duhet të shfrytëzojë diplomacia Shqiptare –nëse nuk e ka bërë akoma- është evitimi i varësisë dhe i gjunjëzimit përpara palës Greke, në kërkesat e tyre shoviniste që kërcënojnë integritetin teritorial për çështjen e kufirit detar!
Post a Comment