Prej disa dekadash, Izraeli dhe Gjermania kanë krijuar një mardhënje shumë të veçantë. Dy vëndet, pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, filluan të ndërtojnë ura lidhëse midis tyre. Kjo mardhënje siç është e natyrshme, fillimisht u panë nga Izraeli si të dyshimta, pasi Gjermania ishte shkaktarja kryesore e LDB-së dhe sigurisht autori i Holokaustit, ndërsa në krahun e kundërt Gjermania bënte çdo përpjekje për ti demostruar shtetit hebre, që ajo tashmë një Shtet Demokratik dhe paqedashës!
Kancelari Gjerman, Konrad Adenauer, negocjoi një marveshje për vendosjen e mardhënjeve me Izraelin, të cilin e vizitoi pas largimit nga qeveria, më 1966. Që nga ajo kohë, të shumtë janë Kancelarët Gjerman që kanë vizituar dhe përforcuar mardhënjet midis dy vëndeve.
Kancelarja Gjermane, Angela Merkel, duke ndjekur hapat e Adenauer, ka mbështetur në mënyrë të përhershme dhe publike shtetin hebre, ndërsa ka aritur ti shesi (në çmim shumë të arsyeshëm) edhe nëndetëse, të cilat Izraelitët i kanë armatosur me rraketa bërthamore. Gjithashtu Kancelarja Gjermane, Angela Merkel, vitin e kaluar votoi kundra pranimit të Palestinës në “UNESCO”.
Megjithatë, sipas revistës prestigjoze Gjermane Der Spiegel, Kancelarja (Gjermane) Merkel nuk po ndjek më këtë linjë, sepse është e zemëruar me Kryeministrin Izraelit, Benjamin Netanyahu. Netanyahu ka nisur një politikë agresive karshi Kancelares Gjermane, duke “plagosur” në këtë mënyrë mardhënjet midis Berlinit dhe Tel Avivit.
Tensioni filloi për shkak të çështjes Palestineze, përkatësisht për njohjen e sajë si “shtet vrojtues”, nga Kombet e Bashkuara. Fillimisht Netanyahu mesa duket kishte llogaritur mbështetjen dhe influencen e Gjermanisë për të parandaluar shtetet e tjera Europiane të votonin pro Palestines në OKB. Më vonë u bë e qartë që diçka e tillë ishte e pamundur. Atëherë, Izraelitët filluan ti kërkojnë Merkelit të ndryshojë taktikë dhe që të ushtronte presion për abstenim të përgjithshëm. Por, ashtu siç thekson revista gjermane, tashmë ishte shumë vonë për te zbatuar këtë kërkesë të Izraelit.
Ndërkohë, shumica e vëndeve të BE-së, përfshirë Francën, Italine dhe Spanjen kishin marë vendimim të mbështesnin Palestinën dhe se nuk mund të vihej në tavolinë karta e abstenimit të përgjithshëm nga vëndet anëtare të Bashkimit (Europian).
Ngjarjet që pasuan sollën zemërimin e Kancelares Gjermane. Izraelitët, ndryshuan edhe njëherë kërkesën e tyre, kësaj here kërkonin me ngulm duke ushtruar edhe presion ndaj Gjermanisë, që kjo e fundit të votonte “jo”. Përgjigja e Merkelit ishte negative, pasi nëpërmjet një lëvizjeje të tillë, Gjermanët do të dukeshin si arma negociuese e Izraelit – nën kontrollin total të Netanyahu. Rezultati ishte ai që pritej nga të gjithë vëzhguesit e çështjeve ndërkombëtare, Gjermania abstenoi.
Mesa duket, Merkeli e ndikuar qartazi nga ish Kryeministri Izraelit, Ehud Barak, i cili ishte i mendimit se vendi i tijë duhet të përmirsojë mardhënjet me Palestinezët, duke arritur në një kompromis.
Në të njëjtën kohë, ish Kancelari, Helmut Schmidt, shpreh haptazi kundërshtimin e tijë ndaj vendimit të qeverisë gjermane për shitjen e nëndetësve Izraelitëve: “unë nuk do e kisha bërë”, ka theksuar ai në një intervistë para disa kohësh.
Ndërsa Netanyahu vazhdon në të njëjtën vijë politike përsa i përket çështjes së kolonizim në zonën E1, mundësitë për zgjedhje paqësore të mosmarveshjes duket sikur po largohet, ndërsa njëkohësisht kufizohen edhe mundësitë e diplomacisë europiane, për zgjidhjen e kësajë kësaj çështjeje.
Në momentin që Izraeli shfaqet i palëkundur dhe ndjek një politikë ekstreme, Gjermania shfaqet shumë e problimatizuar, por dhe e kujdesshme. Për momentin duket që nuk do të prishi mardhënjet me Izraelin dhe mban një qëndrim “neutral”, e cila nga një anë qehtëson opinionin publik dhe nga ana tjetër kënaq Izraelin, duke i treguar mbështetje – të pa lëkundur dhe thelbësore.
(Gazeta) “Haaretz”, duke cituar deklaratat e Merkelit, shkruajti: “Ne ramë dakort që nuk biem dakort për çështjen e kolonizimit, por kjo nuk na ndalon që të biem dakort në çështje të tjera, siç është siguria. Izraeli ka një opinion tjetër dhe është një shtet sovran. Ne thjesht shprehim opinionin tonë”.
Megjithatë, me rrugën që po ndjek Izraeli, shumë shpejt ka për ta detyruar Gjermaninë të mari një pozicion zyrtar, ndërsa Netanyahu ndjek një rrugë të rrezikshme – atë të përplasjes. I vetmi rezultat që mund të ket një politikë e tillë, është prishja e mardhënjeve me aleatët dhe izolimi ndërkombëtar i Izraelit. /AlbDefense/
Post a Comment